Begin 2021 kreeg ik onverwachts een heel speciale en artistieke opdracht!
In het kort; De opdrachtgever kwam met een grote doos met originele rest- en brokstukken van een Lancaster bommenwerper, neergeschoten boven Duitsland in de 2e wereldoorlog. De vraag luidde: “Of ik van deze reststukken een respectvol kunstwerk kan maken?” (*)

Ik heb alle stukken voorzichtig ingeladen en naar mijn werkplaats gebracht. Met evenveel zorg stalde ik de alle brokstukken op mijn werktafel uit.

De opdrachtgever had in het verleden anderen dezelfde opdracht gegeven maar de resultaten waren redelijk bedroevend. De laatste mislukte poging kwam uit de doos tevoorschijn. Een brok samengeperste reststukken dat een soort ‘standaard’ moest voorstellen. Terwijl ik niet meteen een beeld had wat het dan moest gaan worden voelde ik al wel de beladenheid van het onderwerp. Ik heb de opdracht aangenomen, zo’n bijzondere opdracht is natuurlijk zeldzaam!

Op sommige verweerde stukken zat nog mos en takjes vastgegroeid. Al die stukken uitgestald…het maakte diepe indruk.  
De Lancaster was in de lucht geëxplodeerd en er was eigenlijk niets meer herkenbaar, maar daarmee werd de uitdaging des te groter.

Voor mijn eerste ontwerp ging ik uit van een komeet met een vlammende staart, tenslotte was de Lancaster ook brandend neergestort, maar daar kon de opdrachtgever zich niet in vinden.
Ondertussen ging ik aan de slag met het ontmantelen van de ‘standaard’ en liet mijn gedachten rustig gaan over mogelijke vormen.

Belangrijk te melden is dat er een soort spirituele connectie was tussen de opdrachtgever en de bemanning van de Lancaster. Met dit in gedachten kwam ik uit op een ‘circle of life’.

Het was niet eenvoudig gezien de staat van het materiaal waar ik mee moest werken, maar langzaamaan begon het ontwerp zich uit te kristalliseren.

De opdrachtgever zelf was zeer te spreken over dit idee, maar hoe hij uiteindelijk zou reageren bleef natuurlijk nog de vraag.

Deze opdracht vraagt tijd en fingerspitzengefühl. Het was een heel proces! Uiteindelijk had ik het eindontwerp klaar. Het oogt in mijn  beleving rauw en ruig.

Het symboliseert de verschrikkingen van een oorlog. Voor mij was het kunststuk klaar. Ik had er niets meer en niets minder aan toe te voegen. Des te spannender hoe de opdrachtgever erop zou reageren!

We hebben een afspraak gemaakt en een paar dagen later stond ik voor de deur met het kunstwerk, ingepakt in bubbeltjesfolie.

De man was sprakeloos, hij vond het prachtig! De circle of life heeft een ereplaats in zijn woning gekregen!

(*) Belangrijk, de opdrachtgever is ook actief geweest bij het monument op de crashlocatie in Duitsland en kreeg officiële toestemming om een paar restanten te mogen gebruiken!